Rudi Wertheimer

Mario van der Aa

Vanwege het opkomend antisemitisme vlucht de twintigjarige Rudi Wertheimer begin jaren dertig vanuit Duitsland naar Oisterwijk. Hij treedt daar in dienst van de Oisterwijkse Lederfabriek. Op 29 december 1936 krijgt Rudi Wertheimer de Nederlandse nationaliteit.

Medio 1941 verhuist Rudi naar het landelijke Laag Heukelom, dat toen nog deel uitmaakte van de gemeente Berkel-Enschot. Hij neemt als 'rentmeester' zijn intrek in villa Zonlicht van mevrouw Antonine Eschauzier-Bersin, in de volksmond ook wel 'de Russische Madame' genoemd. Haar villa, die in 1952 tot de grond toe is afgebrand, lag links naast de boerderij, die is afgebeeld op het naambordje.

Rudi Wertheimer wordt in augustus 1942 gewaarschuwd dat hij in het kader van de jodenvervolging opgepakt zal worden. Naar verluidt reageert Rudi laconiek 'omdat het zo'n vaart wel niet zal lopen'. Hij wordt toch gearresteerd en via 's Hertogenbosch naar Kamp Westerbork gebracht en belandt uiteindelijk in het werkkamp Blechhammer, een buitenkamp van het concentratiekamp Auschwitz. In januari 1945 wordt het kamp geëvacueerd vanwege de oprukkende Russische troepen en moeten de gevangenen te voet in een zogenaamde dodenmars naar het concentratiekamp Gross-Rosen lopen. Rudi Wertheimer haalt dat niet en overlijdt op 28 januari 1945. Hij is dan 35 jaar oud.

* Bron: Struikelstenen in Oisterwijk, van Peter Slingerland